تویوتا C-HR از محصولات جدید تویوتا و خودرویی تقریباً عجیب از لحاظ ظاهری است. C-HR مخفف Coupe High Rider است؛ یعنی شاسی بلند کوپه. تویوتا C-HR دارای چهار در بوده و ارتفاع نسبتاً کمی با سطح زمین نسبت به دیگر خودروهای شاسی بلند دارد. پیشرانۀ 4 سیلندر 2 لیتری آن 144 اسب بخار نیرو تولید می کند. این پیشرانه در هماهنگی با یک جعبه دنده اتوماتیک متغیر، نیرو را به چرخ های جلو منتقل می کند (متأسفانه خبری از AWD نیست.)

تویوتا C-HR دارای لیست طویلی از تجهیزات و امکانات ایمنی است از جمله: هشدار تصادف از روبرو، ترمز اضطراری اتوماتیک، سیستم هشدار خروج از خطوط، سیستم کمکی حرکت بین خطوط، نور بالای اتوماتیک و کروز کنترل تطبیقی. شایان ذکر است که Apple CarPlay و Android Auto موجود نیستند.

بزرگ ترین نقاط قوت: طراحی سنت شکنانه، صندلی های جلوی راحت، رانندگی لذت بخش.

بزرگ ترین نقاط ضعف: عملکرد فاجعه آمیز جعبه دنده CVT، فضای کم، کاستی در ادوات الکترونیکی.

پیش از خواندن ادامه مقاله، لطفاً از صفحه فروش اقساطی تویوتا دیدن کنید تا از عرضه جدیدترین محصولات این خودروساز آگاه شوید.

 

تویوتا C-HR؛ اوریگامی عضلانی!

آینده طراحی خودرو از نظر تویوتا اینگونه است: طراحی خودرویی کوپه و در عین حال شاسی بلند عجیب با چراغ های عقب عجیب تر! به طور کلی طراحی آن نه عالی است و نه بد؛ می توان گفت طراحی تویوتا C-HR خوب است. C-HR یک خودروی پنج در شبیه کراس اوورهای دیگر است با این تفاوت که تمام قابلیت های آفرود، (مثل سیستم چهار چرخ متحرک) از آن حذف شده اند. بر خلاف نامی که یدک می کشد، تویوتا C-HR نه یک کوپه است و نه یک شاسی بلند.

اینطور به نظر می رسد که تویوتا C-HR از پیوند نیسان جوک با هوندا HR-V به وجود آمده است؛ اما از هر دوی آنها بزرگ تر است. شبیه خودروهای ذکر شده، در تویوتا C-HR دستگیره درب های عقب بالاتر قرار گرفته اند و درب صندوق نیز حالتی خمیده به خود گرفته است. تقریباً مشابه نیسان جوک، از نمای کناری شبیه شامپانزه ای است که حالت چمباتمه به خود گرفته است!

برسی تخصصی تویوتا C-HR

در زیر این پوسته چمباتمه ای شکل، ویژگی های فنی آنچنان فوق العاده ای قرار نگرفته اند. ظاهر تویوتا C-HR بر اساس معماری جدید جهانی تویوتا (TNGA) شکل گرفته است. از این معماری که در پریوس های جدید هم استفاده می شود، احتمالاً در کرولای نسل جدید هم استفاده خواهد شد.

در این معماری، در جلو از تعلیق مک فرسون و در عقب از سیستم تعلیق چند اتصالی استفاده می شود. فرمان برقی است و دیسک های جلو از نوع خنک شونده و در عقب یک تکه هستند. پیشرانه نیز با یک گیربکس CVT کوپل می شود. به طور کلی می توان گفت تمامی استانداردهای معمول خودروهای سایز کوچک سنتی، در این معماری رعایت می شوند.

مشخصات فنی تویوتا C-HR

پیشرانه 2 لیتری C-HR از خانواده پیشرانه های ZR چهارسیلندر تویوتا، که بیش از یک دهه از تولید آنها می گذرد، انتخاب شده است. این پیشرانه دارای دو میل سوپاپ بالاسری بوده و از 16 سوپاپ با زمانبندی متغیر بهره می برد. اما این پیشرانه تنها قادر به تولید 144 اسب بخار آن هم زمانی که عقربه دور موتور، دور 6100 را نشان دهد خواهد بود. گشتاور وضعیت بهتری داشته و در دور موتور پائین تر (3900 دور در دقیقه) حاصل خواهد شد؛ ولی تنها 188 نیوتن متر است که برای چنین خودرویی ناامید کننده است. این اعداد و ارقام سبب می شوند به پیشرانه تویوتا C-HR لقب فروتن و نحیف را بدهیم.

متأسفانه خصوصیات فروتنی و نحیف بودن، هماهنگی خوبی با جعبه دنده های CVT نخواهند داشت. به طور کلی، جعبه دنده های CVT زمانی به بالاترین عملکرد خود می رسند که با پیشرانه های توربوشارژردار مدرن که قدرت آنها در دور موتور پائین تولید می شود، کوپل شده باشند. علاوه بر اینها گشتاور پیشرانه نیز باید از دور موتور پائین حاصل شده و برای مدت زمان طولانی در دسترس بماند.

مثلاً در پیشرانه 1.5 لیتری 4 سیلندر 174 اسب بخاری که هوندا در مدل سیویک استفاده می کند، گشتاور 219 اسب بخاری از دور موتور پائین 1700 دور بر دقیقه در اختیار راننده بوده و تا دور 5500 نیز در دسترس می ماند. بنابراین جعبه دنده CVT در آن خودرو برای دسترسی به گشتاور بیشتر، به پیشرانه فشار مضاعف وارد نخواهد کرد.

در آن سو در خودروی تویوتا C-HR که از پیشرانه 4 سیلندر تنفس طبیعی استفاده می کند، راننده برای دسترسی به گشتاور بیشتر، همواره باید به پدال گاز فشار وارد کند. این موضوع منجر به تولید صدای کوبنده ای از جعبه دهنده خواهد شد که خصوصاً در شتابگیری ها، آزار دهنده خواهد بود.

علاوه بر اینها برای خودرویی که در سال 2018 عرضه می شود، استفاده از گیربکس CVT اقدامی منطقی به نظر نرسیده و بسیار قدیمی و منسوخ شده احساس می شود. با وجود اینها ولی بازی کردن با دنده های مجازی آن به کمک دسته دنده لذت بخش است، هر چند که جای خالی پدل شیفترها در پشت فرمان احساس می شوند. باید این اقدام نصفه و نیمه مهندسین تویوتا در تعویض دستی دنده را ستود، ولی تعویض دنده با شیفترها لذت بخش تر است.

سواری کند

حتی اگر از جعبه دنده نامناسب هم فاکتور بگیریم، واقعیت این است که 144 اسب بخار برای شلیک کردن جثه 1.5 تنی تویوتا C-HR اصلاً کافی نیست. اگر پدال گاز را تا آخرین حد فشار دهید، 11 ثانیه طول می کشد تا تویوتا C-HR به سرعت 96 کیلومتر بر ساعت برسد. این خودرو مسافت 400 متری را در مدت زمان 18.4 ثانیه و با رسیدن به سرعت 127 کیلومتر بر ساعت طی می کند.

مشخصات فنی تویوتا C-HR

البته این اعداد و ارقام در شرایطی بدست می آیند که جعبه دنده را در حالت M قرار داده باشید؛ در این حالت تعویض دنده ها سریع تر از حالت تمام اتوماتیک صورت خواهد گرفت. مشکل اصلی جعبه دنده اما، واکنش های تأخیردار آن است که راننده را نا امید می کند، به طوری که 7.5 ثانیه طول می کشد تا گیربکس بی حال تویوتا C-HR، خودرو را از سرعت 80 کیلومتر بر ساعت، به 112 کیلومتر بر ساعت برساند. این یعنی تویوتا C-HR حدوداً 1.8 ثانیه کندتر از مزدا C-X-3 Touring با موتور 146 اسب بخاری است. در نتیجه می توان گفت همان مقدار ناچیزی که در رمق تویوتا C-HR مانده بود توسط گیربکس CVT نابود می شود.

البته از نظر مصرف سوخت، این نقطه ضعف در رانندگی جاده ای، به نقطه قوت تویوتا C-HR تبدیل می شود. تویوتا C-HR در سیکل ترکیبی، تقریباً 11 لیتر می سوزاند. با طی مسافت 321 کیلومتری در جاده نیز، تنها 15 لیتر سوزاند که رقم چشمگیری بوده و فراتر از حد انتظار ما بود. تمامی مدل ها با رینگ های 18 اینچی که لاستیک های 50/225 چهار فصل آنها را احاطه کرده اند عرضه می شوند. فرمان بسیار سبک و راحت طراحی شده و لمس کردن چرم با کیفیت آن حس خوبی به راننده می دهد.

تجهیزات تویوتا C-HR

تویوتا C-HR در دو تریم عرضه می شود؛ تریم XLE به قیمت پایه 23495 دلار و تریم XLE Premium که تجهیزات بیشتری داشته و به قیمت 25345 دلار عرضه می شود. تویوتا C-HR در قبال پول پرداخت شده به ازای امکاناتی که دریافت می کنید، واقعاً خوش درخشیده است.

امکانات رفاهی مدل پایه XLE شامل: کروز کنترل تطبیقی، سیستم هشدار خروج از لاین، سیستم کمکی حرکت بین خطوط، چراغ های جلو پروژکتوری، سیستم کنترل آب و هوایی خودکار دو منطقه ای، چرم فرمان و سر دنده و یک نمایشگر 7 اینچی لمسی برای کنترل سیستم صوتی و تلفن همراه می شوند.

مدل XLE Premium با امکانات بیشتری مثل اضافه شدن قابلیت درخشندگی برای آینه های سایه بان ها، سیستم هشدار نقطه کور، صندلی های گرم شونده، ورود بدون کلید، چراغ های مه شکن و چراغ های تعبیه شده زیر آینه های جانبی که جای پای راننده و زمین را روشن می کنند، عرضه می شود.

اما در این تجهیزات کاستی هایی هم دیده می شوند؛ مثلاً سیستم Entune در C-HR غایب است و تصویر دوربین دید در عقب به جای آنکه در مانیتور نمایش داده شود، در یک مربع کوچک در آینه وسط به نمایش در می آید. Apple CarPlay و Android Auto نیز وجود نداشته و به عنوان آپشن هم عرضه نمی شوند. عجیب تر اینکه تویوتا C-HR نویگیشن هم ندارد؛ بنابراین یا باید از موبایل خود کمک بگیرید یا نقشه به همراه داشته باشید! ظاهراً مهندسین تویوتا در این مدل، با تکنولوژی روز میانه ای نداشته اند.

کابین تویوتا C-HR

در طرح کابین به زیبایی از پلاستیک Piano Black استفاده شده است. مهم ترین مسأله، فضای سرنشینان است که در C-HR کافی نیست. صندلی ها راحت بوده و خوش فرم هستند ولی برای سرنشینان عقب فضای کمی برای سر و پاها وجود داشته و احتمال اینکه سر سرنشینان عقب به سقف برخورد کند زیاد است. فضای صندوق بار تویوتا C-HR جزو کمترین ها در کلاس خود محسوب شده و با خواباندن صندلی های عقب فقط 360 لیتر در اختیار قرار می گیرد.

جالب است بدانید تمام C-HR هایی که در بازار آمریکا فروخته می شوند، در کارخانه تویوتا در شهر ساکاریای ترکیه مونتاژ می شوند و این موضوع ظاهراً تأثیری در کیفیت تویوتاهای تولیدی نداشته است.

نتیجه

با وجود تمام کاستی های گفته شده، C-HR یک تویوتاست و ماشین های تویوتا فوق العاده بادوام هستند؛ به طوری که چند نسل بعد از شما هم می توانند از ماشین های تویوتا استفاده کنند! اما بهتر بود تویوتا علاوه بر توجه به ظاهر عجیب و اوریگامی گونه C-HR، به قسمت فنی آن هم توجه می کرد. اگر از کاردستی های اوریگامی خوشتان می آید، تویوتا C-HR با ظاهر زیبا و عجیب خود برای شما ساخته شده است.

برای آگاهی از نحوه خرید اقساطی تویوتا C-HR از صفحه فروش اقساطی تویوتا C-HR بازدید کنید.